Dogruyu söylemek gerekirse moralim bugün hicte iyi degildi, bir önceki post'umda belirttigim gibi. Ama aksama "hayata tutundugum dallarimla" görüscegimizi biliyordum, yani bi sekil benim moralim yerine gelir diyodum kendime. Nitekim babam'dan da X5'i alma izni cikinca dedim son kez doya doya tadini cikarayim. Saat 6 da ciktim ush-osh yoluna ve gamzeyi aradim dedim "hazir ol ben geliyom, öbürleri daha hazir degil elbise felan deniyorlar önce seni alacam". Yanliz ve sessiz gecen bir yarim saatlik yolculuk sonunda Oberschleißheim, Mittenheimerstraße ye vardim ve gamzeyi evden aldim. Geri döndük Unterschleißheima ve dallarin geriye kalan kisminida ordan aldik. Ama geriye yine bi dal daha kalmistiki, onsuz hic olmuyor. Mira'da Only'de calisan eda hanim. Onuda aldiktan sonra düstük schwabing yoluna ve pizza hut'a gitmeye karar verdik.
Ve ne olduysa bu andan sonra oldu. Ben edanin moralini düzeltmek icin bisey yapiyordum hep. Ama bu sefer eda baska arabada oldugu icin göremedi, ama esra, gonca ve gamze sagolsun görmüs gibi oldu yani, moralide düzelmis oldu (zaten bende bunun icin yapiyorum!). Evet merak ediyorsunuz ne yaptim diye degilmi? Tamam söylüyorum.
Bi trafik levhasina carptim yürüyerek yolda giderken, yani bi direge!
Hay allahim, ikinci sefer oluyo ve ne zaman dallarimla bulusursam o zaman oluyo! Tesadüfmü, yoksa kadermi buna siz karar verin, ama yani gülmekten yerlere yattik, ben dahil. Tabi bu isin sonrasida var. Eve geldigimizde sanal alem benim ismimle calkalaniyordu. "Hayata tutundugum dallarim" olmus "Hayata tutundugum DIREKLERIM" yada "Büyük Ask (Direk)&(Alper)" gibi geyikler arkadaslarin agizlarinda ve niklerinde..
Neyse iyisiyle kötüsüyle bi gün gecirdik bugün.. Sabahki haberden sonra bu kadar iyi olacagimi hic sanmazdim ama meleklerim sagolsun yanlarinda hep gülüyorum!
Iyiki Varsiniz!
Sonntag, 15. November 2009
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen